Engin Erkiner
8. yıldaki yazı için bir yıl öncekine baktım ve açıkçası afalladım. Orada “Arnavutluk (1912-1992) kitabını bitirdim yazıyordu. Bu durumda geçtiğimiz bir yılda Çin Sosyalizmi (1949-2022), Vietnam-Laos ve Pazar Sosyalizmi, yakında yayınlanacak olan Kamboçya – Kendini Yıkan Devrim kitaplarını bitirmişim. İki yıl geçti sanıyordum, bir geçmiş. Ya da zamanın akışı benim için yavaşlamış.
Videolardan söz etmiyorum, onlar 4-5 günde bir yayınlanıyorlar.
Geçen yılın sonlarında barsak kanseri nedeniyle ameliyat oldum ve kanser kemoterapi görmeden geride kaldı.
Sana kaç kere söylendi: sağlığın iyi değil, yüzünden belli, muayene ol diye ama kime anlatıyorsun?
Belirtiler açık olarak ortaya çıkınca da harekete geçmek için geç kalınmış oluyor.
Sağlık konusundaki bu vurdumduymazlık sana özgü değil, sosyalistler arasında yaygın…
Çok sayıda insan değişik kanser türlerinden ölüyor. Bunların küçük olmayan bir bölümünün geç ve hatta çok geç harekete geçtiğini tahmin ediyorum.
Nedenini bilemiyorum, herkesin kendine göre nedeni vardır herhalde…
Paris’te tanıdığın tip yakınlarda öldü. Hakkında kötü bir şey bile yazmadım, buna bile değmez.
Geçen gün Antakya’da mezarlıktaki fotoğrafı gördüm, güldüm; ne diyeyim?
Fotoğraf dar açıdan çekilmiş; bilinen numara, az katılım sayısını gizlemek için böyle yapılır.
İki kişi gelse ne olur, 20 kişi gelse ne olur; ne fark eder?
Tek şey fark ediyor: bu kent depremde yıkıldı, büyük göç yaşadı ve tükenmenin eşiğine geldi.
Her olayda bu durum yeniden görünüyor.
Fidel Castro’nun Havana’ya girdiği gibi Antakya’ya gireceğini sananlar düşünsün, bize ne!
Bu yıllık bu kadar…
Yaşasaydın da videoların yaygın izlenmesini görseydin keşke…
Kullandığımız değişik kanallarda toplam iki milyonun altına inmiyoruz zaten. Bir ara 6 milyona kadar çıkmıştık. Bu rakamı Youtube bildirmişti. Rutin iki milyonun üzerine paylaşmalar da geliyor ki, onların sayısını bilemiyoruz.
Tahminim çok sayıda CHP’linin de videoları izlediğidir. Neden dersen, ülkede bu kadar sosyalist bulunmuyor. Özellikle İzmirli arkadaşlardan böyle olduğunu duyuyorum.
Yeter, ne diyelim!
